Een vergissing van een leven

22-12-2006: Het aapje dat geluk pakt – Arnon Grunberg

Dit boekje (maar 123 pagina’s, dus wees niet verwonderd dat ik een boek in één dag uit heb) heb ik een paar jaar geleden eens van mijn oudste zus gekregen voor mijn verjaardag. Ik vond het boek Vreemd en Bizar, maar wel de ‘moeite’ waard. Maar misschien zijn deze woorden Grunberg’s trademark, dat zou ik niet kunnen zeggen omdat dit het eerste boekje is dat ik van hem heb gelezen. Maar ik heb nog twee Grunbergs in de kast staan, dus daar komen we vast nog wel achter!

Sintboekcadeau 1

21-12-2006: Komt een vrouw bij de dokter – Kluun

Na te hebben mogen genieten van het doorlezen van heel wat D&D info, kon ik dan aan het boek beginnen dat ik dit jaar van de ontzettend gulle Sint heb gekregen.
Eerst wist ik echt niet wat ik van het boek moest denken toen ik erin zat te lezen. Ik dacht: ‘Not my cup of tea’, waarschijnlijk. En misschien is dat ook wel zo. Ik had van veel mensen gehoord en in recensies gelezen dat heel wat mensen bij het lezen van dit boek wat tranen hadden gelaten. Ofwel vanwege de ‘humor’ in het boek (tussen aanhalingstekens, want ik vond er weinig grappigs aan), ofwel vanwege de tragedie van het verliezen van een dierbare aan deze vreselijke ziekte. Hier niet. Geen tranen. En ik dacht: Ben ik dan van Steen?
Toen het verhaal naar het letterlijke einde naderde, was ik wat meer in staat mee te voelen, misschien ook omdat alles toen in full impact wat meer duidelijk werd. Toen ik het boek dichtsloeg, vond ik het uiteindelijk wel mooi. Maar me achter de recensies scharen, – die vooraan in mijn uitgave op een aantal pagina’s uitgeschreeuwd worden – kan ik niet. Wel heeft het boek ervoor gezorgd dat ik me niet tot het doorbreken een persoonlijk taboe hoefde te zetten, want ik wist eigenlijk helemaal niet hoe dat nou in zijn werk gaat met chemo’s, bestralingen, dokters- en ziekenhuisbezoeken, en wat misselijkheid, pijn en moeheid bij kanker inhield. Dat had ik kunnen vragen, maar dat durfde ik niet.
En ook: ik vond het gebruik van wramples en quotes in het boek wel leuk.
Over het veelbesproken monofobe leven van de hoofdpersoon: Tja. Ik weet dat er mensen zijn die relationeel zo in elkaar zitten, dus dat tegen te komen in een verhaal is geen verrassing; dit gebeurt. Het deed me zelfs – zij het in het geval van de hoofdpersoon in uitvergrote mate – aan bepaalde mensen denken. Ik vind dan dat ik open moet staan voor alle facetten die zich in de samenleving tentoonspreiden. Maar eigenlijk: I don’t want to know.

Frankrijk, maar dan anders.

12-12-2006: Het Veelkleurig Land – Julian May

Ik had tijdens het lezen van dit boek wat moeite om door de technische en ruimtevaart – elementen heen te kijken. Ik dacht voor ik aan dit boek begon dat ik niet zoveel heb met SF, en dat klopt. Vervolgens kon ik me niet zo goed inleven in de personages. Op zich is het concept achter het verhaal wel interessant en is het verhaal opzich wel vermakelijk, maar ik vond het niet een boek in de catagorie ‘geweldig’. Ik was een beetje blij dat ik het uit had en weer verder kon met andere dingen, en dat lijkt me nou niet echt een heel goed teken 😉

Hamiha haramiha

23-11-2006: Het zijn net mensen – Joris Luyendijk

Dit boek heeft heel wat van mijn zeepbellen doorgeprikt.

Voor wie wil weten hoe het er in de Journalistieke wereld en hoe het er daarbij in het Midden-Oosten aan toe gaat: Lees. Dit. Boek.

Ik heb het gevoel dat ik er ontzettend veel over wil zeggen, schrijven en vertellen, maar eigenlijk moet je het gewoon lezen. Joris Luyendijk zal het je vertellen.

p.s. Het is trouwens heel erg leesbaar; geen moeilijke woorden of eindeloze zinnen.

“We can set our feet upon a path,…

…but we cannot always choose where that path might take us,” Spoken by the young Queen of All Elves herself, al had ze nog géén idee dat ze die titel eeuwenlang dragen zou en sprak ze deze woorden tot een ander, zonder het idee dat het zo erg op zichzelf sloeg.

18-11-2006: Evermeet – Elaine Cunningham (herlezen)

Met het herlezen van dit boek zijn een heleboel dingen weer op zijn plek gevallen, ook in relatie tot de vorige twee boeken uit mijn gelezen lijstje. Zoals mijn DM zei, de eerste keer dat ik het boek in mijn handen had: “De Elven Bijbel.” En zoals bij die benaming hoort, is het boek wat ingewikkelder door de vele personages die erbij komen kijken en de vele gebeurtenissen die er in de geschiedenis van Evermeet, en de Elven, beschreven worden. De tijdslijnen lopen ook een beetje door elkaar dus je moet wel goed opletten. Desalniettemin is het een geweldig boek, I’d say. Ik kan ook echt niet wachten tot ik mijn nieuwe D&D character, een Moon Elf Priest van Sehanine Moonbow, Morengil, leven in kan blazen op de wondere wereld van de Forgotten Realms.

‘When next we meet, the ale’s on me!’

02-11-2006: Elfsong – Elaine Cunningham

Vooral het pareren met scherpe opmerkingen tussen de characters was echt weer smúllen. Maar natuurlijk ook de overvloed aan magie, gevechten en geheime agenda’s en intriges. En dit keer ook leuke riddles en geweldige bardsongs. Jummie! (en dit is niet eens mijn kooklogje ;-))

By Beshaba’s Bosom! Merciful Mystra!

26-10-2006: Elfshadow – Elaine Cunningham

Absoluut smullen van weer een echte Realms-novel. Ik heb echt heel vaak moeten grinniken tijdens het lezen van dit boek, er zit veel leuke humor in. Maar ook, zoals het hoort, mooie gevechten, veel gebruik van verschillende niveaus van magie, de wisselwerking tussen tegenstellende organisaties, en vooral ook meerdere lagen in de characters en leuke dialogen. Nice!

Louis-tje, Louis-tje!

20-10-2006: Het verdriet van België – Hugo Claus

De puberteit is al verwarrend genoeg op zich. Tel daar de Tweede Wereldoorlog en een benauwd katholiek milieu bij op, en je hebt- kort gezegd – het verhaal van Louis Seynaeve.

Om in Vlaamse termen te blijven: Wreed Zonderling.

Przeklety!

28-09-2006: Soms zijn dingen mooier als er mensen klappen – Ernest van der Kwast

Compleet met veel espresso en véél regen. En ik wás al gesmolten!

Mooi werk, Ernest.

De stilte, ons beroerend, zegt/ ’t is avond en ’t is rustens recht

24-09-2006: Allerzielen – Cees Nooteboom

Het lijkt misschien net alsof het bij mij stil heeft gestaan wat lezen betreft, maar het tegendeel is waar. Ik heb er alweer 1000 pagina’s op zitten, bijna precies. Want voor ik aan bovenstaand boek begon, heb ik eerst 2 boeken voor therapie gelezen. Leerzaam en hoopgevend, maar niet voor dit logje.
Omdat ik de leesclub (12 oktober weer) niet te veel wil spoilen, alleen een paar woorden voor dit boek, voor een kleine indruk: Intrigerend. Op een bijzondere manier mooi te noemen. Indrukwekkend. Misschien na de leesclub meer, al weet ik niet of ik er de woorden voor ga kunnen vinden.