Auteur: Regina

Het is ontzettend lang geleden dat ik een boeken-post heb gemaakt. Je zou je er zo schuldig over gaan voelen het gewoon nooit meer te doen, maar nee: I’ll redeem myself! Hierbij heb ik het geluk dat ik een lijstjes-neuroot ben, dus ook van alle boeken die ik uitlees, maak ik een lijstje. De beschrijvingen zijn (met uitzondering) niet zo uitgebreid zoals normaal het geval was, aangezien ik het oudste boek meer dan twee jaar geleden gelezen heb. Maar goed, iets is beter dan niets. Ik hoop dat dat hier ook op gaat. Ik post de berichtjes met een inspiratieloze titel op chronologische (eerst uitgelezen) volgorde. Ik hoop dat er nog wijs uit te maken is!

\n\n

10-08-07: Children of Dune – Frank Herbert

\n\n

Het derde boek van de allesomvattende Dune-serie. Aangezien het al een tijd geleden is dat ik het boek heb gelezen, kan ik alleen nog het gevoel van deze lees-ervaring voor me halen. Ik had wat moeite met dit deel van de serie. Ik vond het soms zo filosofisch dat ik het idee had dat het boek mijn petje te boven ging, alsof ik het verhaal niet helemaal kon vatten. Dat had ook wel iets. De serie in zijn geheel gaat in mijn beleving vooral over de werking van politiek en de consequenties daarvan. Het leven (eigenlijk met grote L, dus: het bestaan) gaat over keuzes maken die soms verstrekkende gevolgen kunnen hebben. Gevolgen voor interactie tussen mensen, religieuze belevenissen maar ook voor de ecologie van het bestaan. En ja, dat is ingewikkeld. Inhoudelijk weet ik er op het moment niet veel meer over te zeggen, maar wie weet komt dat wel weer op gang als we het er hier over hebben… In ieder geval liet het boek mij ook weer zien dat er personen kunnen zijn die een werkelijke bijdrage kunnen leveren in het proces van de geschiedenis, al zou je dat na het lezen van het boek ook juist kunnen ontkennen. In Dune zijn gedeelten van die bijdrage al te voorzien, maar als je denkt dat je dan precies weet hoe de geschiedenis zal verlopen, guess again. Het laat zich niet voorspellen, hoe vergaand voorspellende gaven ook kunnen zijn.

–The Emporor Paul Muad’Dib
on his ascension to the Lion Throne

23-07-2007: Dune Messiah – Frank Herbert

Het tweede boek in de Dune serie. Het eerste boek vond ik al geweldig en dit vond ik nog beter. Het is dat ik ook nog andere dingen te doen had; anders zou ik heel de dag door hebben gelezen. Voor mij vertelt dit boek het verhaal over wat macht met je doet en zou kunnen doen, in een unieke setting op een unieke wereld in een unieke tijd. Jaren en jaren aan gebeurtenissen en plannen komen samen. Het goede is ook dat het zo geschreven is dat je beseft dat het vertelde ook maar een schakel is binnen alles wat gebeurd is, gebeurt en nog gebeuren gaat. Ik blijf er verder bij: Iedereen moet dit lezen.

Deel van die kracht en sterkt’
die steeds het kwade wil
en ’t goede toch bewerkt”
(Goethe, ‘Faust’)

12-07-07: De Meester en Margarita – Michail Boelgakov

Ik vond dit een boeiend boek, een beter woord kan ik er niet voor vinden. Het verhaal lijkt van absurditeiten aan elkaar vast te hangen, maar wat wil je ook anders.. met de duivel in het spel? Dat maakte het af en toe erg apart, een ander woord kan ik daar ook weer niet voor vinden. Maar het laat veel meer zien, over een samenleving, over de mens en de relatie daarbinnen en daartussen en het commentaar erop. Het laat zien hoe ontzettend moeilijk het leven van een schrijver kan zijn. Interessant was ook dat toen het boek werd uitgebracht in een Russisch literair tijdschrift er veel in gesneden was onder de tegenwoordige noemer ‘censuur.’ In de uitgave die ik las, was deze tekst er weer in opgenomen en schuin gedrukt. In het nawoord van de vertaler, (en ik heb het verder ook horen zeggen) werd opgeworpen dat dit afleidend zou kunnen zijn. Nu is het wel zo dat je extra op die schuingedrukte woorden gaat letten omdat je wéét dat die er bij de eerste uitgave uit zijn gehaald en je verwondert je over dát feit alsmede de redenen bij elke geschrapte passage. Maar ik vond het, toegegeven dat ik wel extra bij die passages stil stond, ook juist bijdragen aan het boek omdat de schrijver met zijn verhaal ook duidelijk wil maken hoe moeilijk het is voor een schrijver als hij wordt tegen gewerkt. Of dat nu is door recensenten of door de censuur die er in een land aan de gang is. Ik vind dat het ook wel iets over het leven van de schrijver weergeeft. In mijn uitgave werd het leven van Boelgakov in het nawoord van de vertaler nog even kort geschetst. Dat maakte alles des te interessanter.

28-06-2007: Dune – Frank Herbert

Eindelijk. Al tijden wilde ik aan de Dune Serie beginnen, maar het kwam er steeds niet van. Het is geweldig. Iedereen die van science fiction en fantasy houdt – al is het maar een beetje – moet dit lezen. Ik ging helemaal op in een andere wereld, vol politiek, religie, macht, spiritualiteit, handel, ecologie… Maar dan compleet anders, want: Arrakis. Andere planeet, andere tijd, alles anders. Erg goed. Ik ga tussendoor nog even een ander boek lezen, maar ik ga zeker verder in de Dune Serie.

08-05-2007: Kentering van een huwelijk – Sándor Márai

Dit boek vertelt op het eerste gezicht over de samenloop van drie (eigenlijk vier) levens. Het is bijzonder om te zien wat er van een ander kan worden gedacht en in hoeverre dat dan klopt of niet. Er is per deel van het boek telkens iemand anders in een monoloog aan het woord en dat is op zich een leuke manier om iets te vertellen. Probleem is alleen de bevolkingsgroep waarover Márai iets wil vertellen, namelijk: de Bourgeoisie. Laat dat nu net een bevolkingsgroep zijn die heel erg met zichzelf bezig was. Daardoor kreeg het allemaal iets klagerigs, iets zeurderigs. Het derde deel was wat dat betreft wat verfrissender, maar ik vond het hierdoor vaak toch lastig om door het boek heen te komen. Maar goed, misschien zeurden die mensen binnen die bevolkingslaag gewoon zo en heeft Márai het dus heel goed gedaan. Los daarvan vond ik dat aspect van het boek een beetje vervelend. Letterlijk.
De vertaling was volgens mij wel heel goed. Ik heb niet gemerkt dat het boek vertaald was – waar ik wel eens tegenaan kan lopen – en waar er mogelijke vraagtekens zouden kunnen bestaan, had de vertaler noten gebruikt om één en ander te kunnen verduidelijken.

07-04-2007: Eragon – Christopher Paolini

Dit boek ben ik gaan lezen omdat een vriendin het aan me wilde lenen en ik de film had gezien. De film vond ik slecht (behalve dat de natuur mooi uitkwam door het filmen vanaf grote hoogten) en ik hoopte dat het boek me op andere gedachten zou brengen. Dat deed het niet. Eragon was niets voor mij. Ik vond het van een aan elkaar schrijven van cliché’s en het hield me niet echt vast. Het prikkelde me niet om verder te lezen. Toch moet ik altijd elk boek uitlezen waar ik aan begin en dat is wat ik heb gedaan: ik heb het uitgelezen. Maar een vervolg komt er voor mij niet op. Ik denk ook dat ik het boek niet zou zijn gaan lezen als ik had geweten dat het geschreven was door een tiener. Natuurlijk heel knap als je een boek kunt schrijven op die leeftijd, maar ik lees dan liever iets rijpers. Volgende keer hopelijk weer beter!

19-03-2007: Stoppen met Roken voor Vrouwen – Allen Carr

Ik begon een beetje sceptisch aan dit boek. Ik zag het als één grote schreeuwende reclame-spot. Één van de voorwaarden bij het lezen van het boek was echter: Wees onbevooroordeeld. Daar heb ik me – in tegenstelling tot de voorwaarde om niet proberen te minderen of stoppen voor je het boek uit hebt (want ik rook sinds vorige week dinsdag niet meer) – aan proberen te houden. En dat is volgens mij wel redelijk gelukt. Al werd het soms in mijn ogen wat overtrokken gebracht (capslock wordt bijvoorbeeld wel erg vaak gebruikt, net zoals het uitroepteken absoluut niet wordt geschuwd), zat ik ook vaak genoeg hardop te lachen vanwege de manier waarop de ‘heerlijke waarheid’ werd gebracht en moest ik soms echt de neiging om in mijn handen te klappen en te roepen: “Ja, precies!” weerstaan. Voor mij zijn er met dit boek heel wat fabeltjes uit de wereld geholpen. Dingen die niet-rokers makkelijk zelf kunnen bedenken, maar die ik als 1-pakje-per-dag-roker toch écht niet meer zag. En dat helpt. Het scheelt zoveel als je het trucje door hebt. Dat maakt roken eigenlijk zó vreemd. Vooral nog verstandelijk gezien, want ik blijk nog net iets te hedonistisch om metéén afstand te kunnen doen van het ‘roken-kan-prettig-zijn’-idee, maar ik blijf dit boek gewoon lekker bij me dragen, zodat ik – mocht het nodig zijn – in a jiffy kan zien wat voor onzin het eigenlijk is. Nou goed, bottom-line voor mij is: Maar ik rook niet. Hiep hoi!

21-02-2006: Dis – Marcel Möring

Maar anders ook wel de moeite waard, hoor. Vond ik. In tegenstelling tot wat anderen van de leesclub zelf. Dat is voer voor een leuk literair gesprek, gelukkig!

Dit boek is niet geschreven, het is voorgedragen.
Dit boek lees je niet, dit boek hóór je.

Ik vond het, alleen al voor de stijl (poëtische proza) zeer de moeite waard. De stijl ligt me wel.
Maar het is grandioos neergehaald door critici, en niet alleen door hen die er voor krijgen betaald. Maar daar steek ik lekker mijn tong naar uit, ik vond het mooi! (a)

25-01-2007: Het leven van Pi – Yann Martel

Omdat dat moest van PiB.

Je zal maar Piscine heten. (Frans voor zwembad, red.)
Je zal maar Hindoe, Christen, en Moslim in één zijn.
Je zal de gebeurtenissen in dit verhaal als personage maar over je heen krijgen.
Je zal er de schrijver maar van zijn.

Op de achterflap stond dat het een fantasierijke roman is. Absoluut.
Er stond ook dat je van het verhaal in God zou gaan geloven. Dat niet.

Ik vond het wel een leuk boek, alleen het einde vond ik zo raar. Niet dat de rest van het verhaal zo doodnormaal was 😉 Soms vond ik het een beetje theoretisch over religie en zoölogie, maar dat gaf ook wel een laagje aan het verhaal. Ik heb er geen spijt van dat ik het gelezen heb.

13-01-2007: Tangled Webs – Elaine Cunningham

Het tweede boek uit deze Starlight & Shadows Serie vond ik niet alleen stoer en spannend, zoals het eerste boek, maar ook nog eens erg mooi. Wat een karakterontwikkelingen! Ik ga zonder twijfel op zoek naar het derde boek van deze serie, Windwalker. Tangled Webs had hoofdstukken getiteld als ‘The Raven’s Call’ en ‘Drow Don’t Dream’, dan kan het bijna niet anders dan cool zijn. En dat klopte.