Dissolution

Dissolution – C.J. Sansom

Een spannende whodonnit gesitueerd in Tudor Engeland (1537). Toen ik hiervan hoorde dacht ik: dit MOET ik lezen.

Setting

Een gebochelde advocaat (Matthew Shardlake) moet in opdracht van Thomas Cromwell een moord op een klooster onderzoeken. Ondertussen zie je alle signalen van de reformatie voorbij komen, de beklemmende sfeer van het moeten achterlaten van het geloof dat sinds jaar en dag werd aangehouden, en het moeten conformeren aan een nieuw geloof met onbekende gebruiken. Tijdens mijn studie ben ik al vaak onder de indruk geweest van hoe spannend dat eigenlijk geweest moet zijn. De samenleving dacht honderden jaren lang te doen wat goed was in de ogen van hun God (of gewoon wat ze gewend waren) en stukje bij beetje brokkelde dat af. Eerst door een handjevol afvallige enthousiastelingen dat er meer en meer werden, en later ook opgelegd door de heerser met zijn/haar agenten.

De hoofdpersoon in dit verhaal heeft hier uiteindelijk gemengde gevoelens over, merk je tussen de regels door. Shardlake is een man van de Reformatie, en naast het oplossen van het mysterie van de moord(en), is het ook zijn taak om in de gaten te houden het er allemaal mee staat. Er komen verschillende meningen voorbij over die Reformatie, en uiteindelijk krijgt de hoofdpersoon moeite om met overtuiging achter zijn opdrachtgever te blijven staan.

Whodunnit

We zien armoede, angst, toewijding, politiek, macht en ingewikkelde verschillende belangen. Maar ook het mysterie dat moet worden opgelost. Een voorganger van de Shardlake is op brute wijze vermoord op een klooster. Schijnbaar een vredige plek in het Engelse landschap, maar achter de grote muren gebeurt natuurlijk een heleboel. Gaandeweg kom je erachter wat allemaal precies.

Ik heb nog niet zoveel moordmysteries gelezen eigenijk, maar wel gezien op tv. Tussen ons gezegd: Ik weet nooit wie het gedaan heeft. Marc komt dan even voorbij fladderen en zegt dan: “Die heeft het gedaan!” en dan denk ik altijd: “Dat is wel heel ver gezocht.” Maar, hij heeft altijd gelijk. Nu kreeg ik op de helft het idee wie de moord gepleegd zou kunnen hebben. Ik denk dat de schrijver toch wel hele duidelijke hints gaf, anders kan ik het niet verklaren, haha. En eigenlijk vind ik dat een beetje jammer. Ik blijf graag verrast tot op het einde. Nu was ik alleen maar aan het wachten wanneer hij ging vertellen HOE het was gebeurd.

Conclusie

Toch ben ik vastberaden om meer delen uit deze serie te lezen. Heerlijke sfeer, interessante setting. Ook leuk om meer over deze tijd te lezen zonder wetenschappelijk uitgangspunt. Een ding moet ik wel zeggen: het boek is geschreven in de ik-persoon en ik kan daar maar niet aan wennen. Ik hou daar niet zo van. Maar goed, geen reden om de Sharlake series te laten liggen.