In the eye of the beholder

13-08-2006: De Da Vinci Code – Dan Brown

Vandaag heb ik de Da Vinci Code uitgelezen. Ik begon heel sceptisch met dit boek. Ik had er inmiddels al zo ontzettend veel over gehoord. Wat ik er over had gehoord was niet negatief maar ik krijg dan toch een soort ‘eerst zien, dan geloven’- houding. Wel een grappige uitspraak in deze context, al was het niet zo bedoeld. Ik ben wel verrast. Ik vond het niet bijster goed geschreven, maar door het verhaal valt dat op een gegeven moment niet meer op. Het heeft me zelfs wel aan het denken gezet, al waren dat overdenkingen die ik al had. De vraag hoe je je ooit een mening kan vormen, komt onherroepelijk naar voren. Het feit dat alles in het leven sprake van interpretatie is, overspoelt je weer eens door het lezen van dit boek. Het verleden, het heden, de toekomst: It’s all in the eye of the beholder. Hoe kan je ergens iets van vinden, als je nooit zal weten hoe dingen eigenlijk écht zitten? Het is niet dat ik geloof wat Dan Brown over religie en de geschiedschrijving schrijft en dat zal ook vast niet zijn bedoeling zijn geweest; het werpt meer de vraag op: kan je wel érgens in geloven? De principes die ik heb, waar zijn die op gebaseerd en hoe worden die gevormd? Ik had niet verwacht dat dit boek deze vragen bij me op zou werpen. Viel me dus alles mee 😉

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.