Ondanks de dappere poging van Judith wist niemand wat ik van plan was met kerst. Ik vind het altijd fijn om ruim voor het kerstdiner alle gerechten zoveel mogelijk te proberen, om te kijken of het haalbaar is voor zes personen, en natuurlijk om te kijken of het lekker is! Daar ging de laatste post over. Nee, het waren geen pompoencakejes, maar wel goed bedacht, Ju! Wat het dan wel was: “Ginger & caramel apple puddings” van de Good Food van November 2010. Gelukkig dat we getest hebben! Ik heb er uiteindelijk een eigen recept van gemaakt voor kerst. Ik heb het recept van de Good Food uiteindelijk als uitgangspunt genomen, maar het toetje dat het uiteindelijk geworden is, lijkt er niets meer op. Ik vond namelijk de gember te overheersend. Met trots presenteer ik u het dessert van het kerstmenu 2011:

Potjes van gekarameliseerde appels

Ingrediënten:

• 50g margarine
• 4 kleine elstar appels, geschild, klokhuis verwijderd, en in kleine stukjes gesneden
• 75 g lichtbruine basterdsuiker
• 140 g roomboter
• 100 g lichtbruine basterdsuiker
• 1 ei
• 125 ml karnemelk
• 1 vanillepeul
• 100 g bloem
• 0,5 theelepel bakpoeder
• 0,5 theelepel bicarbonate of soda (te koop bij speciaalzaak of molen)
• poedersuiker
• (zelfgemaakt) ijs om erbij te serveren. Ik heb het ijs zelf gemaakt naar de Semifreddo van Jamie Oliver

Bereiding:

1. Warm de oven voor op 180 graden. Vet 6 ramekins in met boter en bestuif ze met een beetje bloem. Tip het bloem dat overblijft eruit.
2. Verwarm de margarine in een koekenpan tot het begint te bruisen. Doe de appels erbij en bak op middelhoog vuur voor ongeveer 1 minuut. Doe de basterdsuiker erbij en wacht tot het volledig is opgelost. Verdeel dit appelmengsel over de ramekins.
3. Voor het beslag klop je de boter en basterdsuiker met een elektrische mixer tot een romig mengsel, totdat de boter en suiker volledig gemengd zijn.
4. Mix in een andere schaal het ei, de karnemelk, de zaadjes van de vanillepeul en roer dit met het botermengsel.
5. Doe er de bloem, bakpoeder, bicarbonate of soda en een mespuntje zout bij.
6. Verdeel over de ramekins en laat 1 cm onder de rand vrij. Zet ze op een bakplaat met bakpapier eronder en bak ze in de oven voor 20 minuten, of tot ze zijn gerezen en goudbruin van kleur.
7. Bestuif met poedersuiker door een zeef boven de ramekins te houden en er poedersuiker boven uit te strooien. Serveer met het (zelfgemaakte) ijs, en eet smakelijk!

… Verder zeg ik nog niks … 😉

Dit jaar vierden we pakjesavond (of eigenlijk pakjes-dag) bij ons thuis! Ik had een speurtocht door het huis gemaakt, zodat de kinderen de weg naar de cadeautjes al zoekend af moesten leggen. Het was erg leuk! Lekkernijen horen natuurlijk ook bij zo’n dag. Ik had pepernoten-cake gebakken (erg makkelijk, gewoon een normaal cake-recept, en je spatelt er 100 g pepernoten doorheen). En ik had een marsepeinen taartje gemaakt, op de manier zoals we eerder hadden geleerd. Het uiterlijk is niet helemaal geworden zoals ik had gewild, maar het taartje werd lekker gevonden. Gelukkig! Het zag er in ieder geval allemaal gezellig uit; ik had de tafel aangekleed zoals hierboven (klik op de foto voor een vergroting) en vlaggetjes opgehangen. Eerste keer een eigen Sint-viering gehost, dat moest natuurlijk even vastgelegd worden…

Gisteren vierden we een verjaardag bij Caek in Urk! Het was een verrassingsfeestje voor een vriendin en we mochten allemaal een taart decoreren. Het biscuitdeeg was al voor ons gemaakt, zo ook de botercrème, die samen met Bonne Maman jam de basis voor de vulling vormde. Het was ontzettend leuk, we hebben heel erg veel lol gehad! We mochten zelf uitkiezen of we met marsepein of fondant werkten. Ik heb gekozen voor marsepein, aangezien ene Zeker Iemand hier in huis daar een “lichte” voorkeur voor heeft 😉 We mochten vervolgens elkaars gekozen kleuren gebruiken om de taart te decoreren. Hierboven zie je het resultaat voor mijn taart, hieronder ook de bonte verzameling taarten die we allemaal gemaakt hebben. Volgens mij kan je er wel aan af zien hoeveel plezier we ermee hebben gehad! En de taart… die mochten we meenemen naar huis!

De laatste tijd ben ik nogal van het persoonlijke. En wat is er nu leuker dan, als bedankje aan de gastvrouw/heer, een potje eigengemaakte jam te geven? Ik heb er in ieder geval plezier in gehad. Ik heb tot nu toe twee soorten jam gemaakt. Hieronder kun je lezen welke, en hoe ik dat gedaan heb.

Pruimenjam

Ingredienten, voor 2 potjes

• 500 g pruimen
• 300 g suiker
• 250 ml water
• 75 ml citroensap

Bereiding:

1. Snijd de pruimen door de helft en verwijder de pitten. Doe ze in een ruime pan en voeg het water toe. Breng aan zachtjes aan de kook en zet het vuur dan laag. Laat dit ongeveer een uur pruttelen met de deksel op de pan, totdat het fruit zacht is.

   

2. Voeg de citroensap en suiker toe en roer regelmatig terwijl je het vuur laag hebt totdat de suiker is opgelost. Breng dan weer aan de kook en laat het weer een uur zachtjes pruttelen met de deksel op de pan, roer regelmatig en pas op dat het niet aanbrandt.
3. Wanneer de jam met lange dikke druppels van een houten pollepel komt, is de jam klaar.

4. Kook ondertussen een paar glazen potjes uit om ze te steriliseren.

   

5. Als de jam klaar is, doe je hem over in de schone glazen potjes. Het beste is als je de jam in de potjes doet als het nog warm is, maar afgekoeld kan ook. Als je de jam warm in de potjes hebt over gedaan, houd je de potjes (nadat je de deksel erop hebt gedraaid) even op z’n kop zodat de lucht eruit gaat.
6. Je kunt de jam ongeopend in een donkere ruimte tussen de 6 en 12 maanden bewaren en na opening in de koelkast 6 weken.

Rabarber-Gember-Citroenjam

Ingredienten, voor 3 potjes

• 750 g rabarber
• 500 g suiker
• 75 ml citroensap
• rasp van 1 citroen
• 4 cm verse gember
• 6 bolletjes gember op siroop

Bereiding:

1. Haal de toppen en bladeren van de rabarber en snijd in stukjes. Doe de rabarber, suiker en citroensap in een pastic bewaarbakje en laat een nacht in de koelkast staan.

2. Doe het rabarbermengsel over in een ruimte pan. Snijd de verse gember fijn en doe die in een theefilter die je met een knoop afsluit. Roer op een laag vuur tot de suiker is opgelost (ongeveer 5 minuten). Breng daarna aan de kook en kook op een hoog vuur voor 30 minuten, roer regelmatig. Pas op dat het niet aanbrandt!

   

3. Wanneer de jam met lange dikke druppels van een houten pollepel komt, is de jam klaar.
4. Kook ondertussen een paar glazen potjes uit om ze te steriliseren.
5. Als de jam klaar is, doe je hem over in de schone glazen potjes. Het beste is als je de jam in de potjes doet als het nog warm is, maar afgekoeld kan ook. Als je de jam warm in de potjes hebt over gedaan, houd je de potjes (nadat je de deksel erop hebt gedraaid) even op z’n kop zodat de lucht eruit gaat.
6. Je kunt de jam ongeopend in een donkere ruimte tussen de 6 en 12 maanden bewaren en na opening in de koelkast 6 weken.

Je kunt ze natuurlijk ook gewoon lekker zelf houden! 😉

Hier kunnen jullie enkele impressies zien van onze “bakdag” afgelopen zaterdag. We hadden deze dag al ver van te voren ingepland, anders komt het er met ons drukke schema niet van. De resultaten mogen er wezen, maar dan vooral van Marc! De prachtige Brioche en de heerlijke pizza waren namelijk helemaal van zijn hand!

Het pizzadeeg is met gistdeeg gemaakt. We hebben extra fijn meel hiervoor gebruikt. Normaal gesproken maakten we pizza “zelf” uit een pakje (jaja…) van Koopmans. Dat willen we nu dus nooit meer, dat begrijp je wel hè? Voor de topping heeft Marc een hele simpele tomatensaus gemaakt, en hebben we mozzarella, parmezaan en verse basilicum gebruikt. Het was echt vreselijk lekker!

En oh ja. Ik had ook nog een praline-taart gemaakt. Maar dat valt natuurlijk helemaal in het niet bij deze verrukkelijke prestaties van Marc. Ik heb niet te klagen, zullen we maar zeggen!

Ik had beloofd om te laten zien hoe een inschattingsfoutje je terras je een seizoen lang kunt kosten. Ik had het een tijdje geleden over de pompoenen in onze tuin. Ik heb er dus van geleerd dat je er dus niet zoveel bij elkaar moet zetten. Dan gaat het er dus zo uitzien. Zie je nog een klein streepje van de moestuinbak…?

Maar! Het is wel de moeite waard! Dankzij deze uit-de-kluiten-gewassen pompoenen heb ik een paar weken terug mijn vrienden een pompoenlasagne voor kunnen zetten. Dit is er gegroeid uit mijn pompoenplanten, die ik gewoon op heb gekweekt vanuit de zaadjes die bewaard zijn uit een pompoen uit de supermarkt. Easy Peasy!

Wat ook eindelijk als een speer gaat, zijn de aardbeiplantjes. Weten jullie nog dat ik jullie de aardbei-plantjes in juni liet zien? Het duurde enorm lang voordat ze eindelijk gingen groeien. Op advies van mijn zus hebben we ze toen onder een stolp gezet en dat ging gestaag beter. Nu gaat het goed! Nog even een reminder de aardbeien van juni naast de aardbeien van nu:

Vorige week aten we weer uit eigen tuin. De snijbiet is zeker voor herhaling vatbaar! We vonden het allebei even lekker! (Helaas de slakken ook, maar we hebben nog redelijk wat kunnen redden…) We hebben een recept gevolgd van Okke Amerongen en we hebben er knapperige ciabatta bij gegeten met kruidenboter met kruiden uit eigen tuin. Het was erg lekker, alleen waren we een beetje scheutig geweest met de chili. Daarbij kwam het brood dus goed van pas!

Ik had nog beloofd een foto van de moestuinbak te plaatsen, en dit is nou typisch zo’n geval van: “Lang gewacht, en toch gekregen.”, want hier is ‘ie:

Deze foto is afgelopen juni gemaakt. Toen heb ik er de plantjes in gezet die ik binnen eerst had opgekweekt, vanaf februari/maart.

Ik zal dit weekend nog eens een foto maken van hoe het er nu bij staat, want dat herken je bijna niet meer terug!

Wat ik er tot nu toe al van heb geleerd:

• Nooit zoveel pompoenen/courgettes in de bak (je zal aan de foto die ik nog zal plaatsen zien waarom ;))
• Slakken zijn stom.
• Erwten kan je beter niet verplanten, maar direct uitzaaien.

Ik heb er nog veel meer van geleerd hoor, maar dit schiet me nu even te binnen. Ik vind het echt heerlijk om zo te kunnen tuinieren. En het meest bevredigende is natuurlijk de oogst. Ik kan dan zo ontzettend moeilijk geloven dat ik die zaadjes in de grond heb gestopt, en dat de natuur er dan zoiets moois van maakt. Zoals Marco Pierre White zou zeggen: “Mother Nature is the True Artist.”

Onze peulen, die we bij terugkomst uit Engeland zo konden oogsten:

De peulen waren heerlijk; zo vol van smaak! Dat geldt trouwens ook voor alle andere gewassen die je zelf teelt. Je zult dat je niet kunnen voorstellen als je het niet geproefd hebt; zo anders dan uit de winkel!

We hebben niet alleen groenten gehad; ook vruchten. Dit zijn onze frambozen en een aardbei, in juni:

Bij de aardbei heb ik vals gespeeld, omdat ik wel aardbeien gezaaid heb, maar die doen er blijkbaar ontzettend lang over om echt een plantje te worden. Zo zag dat eruit, ten tijde van het plukken van de eerste aardbei van de (helaas niet zo’n goede) plant die ik bij de AH kocht:

Nu is het plantje al wat groter, maar het zal nog steeds wel even duren voordat het volwaardig is, laat staan hoe lang het nog duurt voordat het plantje vruchten af zal gaan werpen. Maar: Een tuinder is geduldig!

Onze tuin is voor mij een ultieme bron van plezier. Het is soms hard werken, maar wel heel fijn hard werken. Wat ik binnen heb laten ontkiemen zag er een week of twee geleden zo uit:

Zo bijzonder, dat ik zaadjes in de grond gestopt heb, en dat dit er dan “zomaar” uit komt. En alles ziet er nu alleen nog maar veel beter uit! Ik kan niet wachten tot we er allemaal van kunnen gaan eten.

Inmiddels zijn we de trotse bezitters van een geweldig mooie zelfgebouwen moestuinbak, waar de pompoenplantjes al fier in staan te groeien. Daar volgen binnenkort ook foto’s van!